Rein op zijn best

Iets voor acht, op de SEH aangekomen. Even mijn gezicht laten zien op de afdeling en aan de SEH-verpleegkundigen in de koffiekamer en de SEH-secretaresse bij de balie, “Fijn dat je er bent!”. Hup, door naar de radiologiebespreking.

Tijdens de bespreking gaat mijn dienstgrip: “Over 5 minuten basisteam op de SEH, fiets vs. auto, ABCD stabiel, trauma capitis en polsfractuur.”

Ik stuur alvast een assistent vooruit en neem zelf twee treden op de trap als de bespreking voorbij is.

Op trauma 2 de basisteam-opvang superviseren. Vandaag draai ik dienst met een goede anios SEH met ATLS, dus die doet de hands-on.
Hmm, patient heeft buikpijn en toch een tachycardie met hypotensie: “Jongens, opschalen naar traumateam!”.

Ondertussen komt er een trombolysekandidaat ingestuurd voor de neuroloog. Ik schuif één deurtje op, van traumakamer naar de CT-ruimte, om daar een snelle ABC beoordeling te doen terwijl de neuroloog een Barré ziet uitzakken en de scan gereed wordt gemaakt. Gelukkig komt de traumachirurg binnen om de supervisie bij het traumateam te kunnen overnemen.

De SEH-verpleegkundige bij de trombolysekandidaat merkt een hoge tensie op “Inderdaad, bolus labetolol, zuig maar vast op!” en “Ja, ook maar alteplase klaarmaken, want dit is evident kortbestaand hemibeeld en… even wachten… inderdaad, neuroloog en radioloog zien geen bloed op de scan!”.

Orthopedie tikt me op de schouder als ik achter de computer zit; die patiënt met een heupluxatie op trauma 1 heeft eigenlijk PSA nodig. Oke, acute koffer pakken, SEH-verpleegkundige mee, informed consent bij patient (ah gelukkig: ASA 2, DMV 1, maar oh: patiënt is van over de grens en dus moet ‘t in mijn beste Duits), en alles klaarzetten voor PSA.

Ondertussen wil de anios toch echt met mij een polsfractuur reponeren, hij staat lelijk maar moet echt goed bij deze jonge vent, “Tuurlijk ik kom je direct superviseren, daarom loop ik hier vandaag.”
PSA moet nog 10 minuutjes wachten.

Tijdens de PSA sluipt de regieverpleegkundige binnen en fluistert “Binnenloper, man 63 jaar, acute pijn-op-de-borst, bleek, zweterig, zou ook een wijde aorta hebben, zetten we nu op kamer 3 voor-het-geval-dat.” Kamer 3 is de rea-kamer. “Wil je die patiënt nú door de anios laten beoordelen en laat ons echo-apparaat vast meenemen naar 3!”. Volgens mij lag er voor de longgeneeskunde ook nog een COPD-er op 4 waar we NIV gingen starten, toch…
Fijn hoor, de dag is begonnen… waar is mijn koffie?

Heerlijk die dynamiek. Dat is voor mij het mooie van de SEH van MST. En ook de samenwerking met iedereen: de (trauma)chirurgie voor de traumaopvang, samen met de neurologie de trombolysekandidaat. PSA voor wie dat nodig heeft, onze eigen echo, NIV etc. De rest van de specialismen weet ons als SEH-arts ook te vinden. Ook zeker een heel mooi team om in te werken. Allemaal goeie doorgewinterde SEH-verpleegkundigen, en enthousiaste jonge leerling SEH-verpleegkundigen die nieuwe energie in het team brengen. Niet te vergeten onze secretaresses die ook hun steentje bijdragen aan de geoliede machine. Het loopt toch vaak wel echt goed en soepel, zelfs met alle speciale functies van ons ziekenhuis als zeer groot perifeer centrum. En dat maakt het juist mooi om hier te werken: de reguliere SEH-pathologie, en ook de specials die specifiek naar onze SEH komen vanuit de wijde omgeving (en zelfs Duitsland).

Onze vakgroep is nu te klein om iedere dag een avonddienst te kunnen leveren, laat staan een 24 uurs bezetting te creëren. Oh, hadden we er maar één of twee leuke collega’s bij, dan kunnen we ten minste die drukke avonden de hele week afdekken met een staflid SEH.

Misschien ben jij dit wel! Ik weet zeker dat we echt iets moois te bieden hebben, voor de beginnende SEH-arts en zeker ook voor SEH-artsen met al (langere) ervaring.

Wat je bijvoorbeeld mist als je niet solliciteert… in dit ziekenhuis, maar ook daarbuiten. Want dat is de extra bonus die er aan zit: ik mag aan het einde van mijn werkdag naar huis, heerlijk in het Twentse landschap, rust, ruimte. Ik heb een fijn (en betaalbaar!) huis waar ik heerlijk met mijn gezin woon in een rustig dorpje, met de stad in de buurt en directe verbindingen naar de rest van het land.

Ik hoef hier nooit meer weg….